środa, 22 listopada 2017

Gdzieś na dnie snu

Czasem najpiękniejsze wizyty to te złożone komuś we śnie. Pojawiasz się nagle i robisz komuś dzień mówiąc językiem współczesnej młodzieży. Niesamowita jest siła płynąca z tych nieodbytych spotkań, spojrzeń, rozmów, w których brałam udział. I jak u Kofty, choć znikają, pozostawiają niedopowiedziane myśli pamiętam je tak jak pamięta się ciepłe słońce w kwietniu. Między snami, między słowami. Zawsze pomiędzy.


Ja jestem dobrym snem 
Życia mam tylko godzinę 
Będziesz pamiętał mnie 
Gdy minę 
Ja jestem dobrym snem 
W którym jest wszystko tak piękne 
Kochanie nie budź się 
Bo zniknę ...
Nie zostanę 
Nie mogę 
A dlaczego wiesz 

Ja jestem dobrym snem... 

Dobry sen - Jonasz Kofta

poniedziałek, 21 sierpnia 2017

Przejść Nowy Jork a la Słonimski, czyli co zobaczyć w Nowym Jorku

"Rankiem objeżdżamy miasto autobusem. Nie jest to dobry sposób obcowania z architekturą New Yorku. Należy raczej wynaleźć parę punktów w mieście, dających najpełniejszy widok na wielkie budowle. Nowa architektura podobna jest pod tym względem do lasu tropikalnego. W samym lesie jest dość mroczno i duszno. Trzeba zobaczyć las dziewiczy z morza, z brzegu rzeki lub z wysokiego wzgórza, aby mieć prawdziwe o jego piękności pojęcie. Chyba najpiękniej wygląda New York z Brooklyn Bridge, Queensborough lub Manhattan Bridge. Objeżdżamy znane i sławne ulice w dole miasta. Słynna Wall Street wydaje mi się wyjątkowo cichem ustroniem. Walimy wgórę, wzdłuż Central Park. Jest bardzo gorąco, pogoda piękna, ale kolor drzew i trawników przypomina nam, że New York znajduje się na szerokości Neapolu."*

*Antoni Słonimski, Listy z Ameryki

Popijam kawę o smaku borówki. W tym wypadku musi to być borówka amerykańska, bo kawę zakupiłam w PortoRico Importing Co. na Bleecker Street, wiedziona tropem z "Przewodnika niepraktycznego po Nowym Jorku" Kamili Sławińskiej. Minęło kilka tygodni, nowe sprawy, nowe wyjazdy przykryły tamte. Zgodnie ze świeżym, czyli wolitywnie mocnym postanowieniem chciałabym pisać na niemal gorąco, kiedy myśli się kłębią a wspomnienia kształtują.

poniedziałek, 14 sierpnia 2017

Z lasem w głowie

W ciemności
Obchodzisz urodziny
Po tylu latach nie poznałby cię ojciec ani matka
Urodziny sierpniowe pod spadającymi gwiazdami
To „łzy świętego Wawrzyńca”
łzy oczyszczone z cierpienia
Spadają tak szybko
że nie zdążysz wypowiedzieć swojego imienia
Dziś, w rocznicę 96. urodzin Julii Hartwig myślę o tym zabawnym lapsusie językowym. sprzed kilku lat. Podstawienie słowa "las" zamiast "los" było uroczym zbiegiem i spotkaniem słów, podobnie jak spotkania kochających naturę.

Los wie czasem dobrze kogo z kim zetknąć
choćby po to żeby to spotkanie stało się dla nas olśnieniem


czwartek, 4 maja 2017

Kilkanaście wyjazdów i jeden powrót

Przede mną wizyta w kolejnym mieście położonym na wzgórzach. Kilkanaście godzin na oderwanie od błogosławionej codzienności i ogrzanie w majowym cieple Toskanii. Wylot jutro, a już mi się myśli jak nadrobić rok z haczkiem mej blogowej nieobecności, powspominać i opisać chyba kilkanaście wypraw jakie przez ten czas odbyłam. Zgodnie z zasado-przestrogą krok po kroku oraz, że najtrudniejszych jest pierwszy krok czas rozpocząć kolejny sezon pisania o drodze, miejscach i różnorodności świata. Właśnie odkryłam, że w Konstancinie Jeziornej działa firma sprzedająca lody ekologiczne pod nazwą o znajomym zawołaniu Damiana Wagabundy - Pura Vida. Także, pura vida i do wkrótce. 
Na zdjęciu mała zapowiedź najbliższych przeszłych i przyszłych wyjazdów w wydaniu nowojorskim sprzed dokładnie tygodnia. Ciao :)